ಕಾಗೆ....

ಗಾಳಿ ಮರ.

ಕಡಲ ಪಕ್ಕ, ಹಾಸಿರುವ ಉಸುಕು
ಕರ್ಲಾನ್ ಹಾಸಿಗೆ, ಮೃದು ನುಣಪು
ಮುಂಗಾರಿನ ವರುಣಜಾತ್ರೆ ಆರಂಭ 
ನಿಲ್ಲದ ಸಾಮೂಹಿಕ ಆತ್ಮಾಹುತಿ
ಕಡಲಂಚಿನ ಕಾವಲುಗಾರ, ಯಾರ ಹರಕೆಗೋ?
ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಜಲಾರ್ಪಣೆ
ಗಾಳಿಮರಗಳು ಜಲಸಮಾಧಿಯಲಿ ಅಂಗಾತ ಬಿದ್ದು
ಹೊರಳುತ್ತವೆ, ವರುಷ, ವರುಷ,
ಮುಂಗಾರ ವಿಕೃತ ಹರುಷ

ನಿಜ, ಬೇರುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು ಆಳವಾಗಿ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲೇ
ಅಲ್ಲೇ ಅಪ್ಪ,ಅಜ್ಜನಕಾಲದಿಂದ
ಕಣ,ಕಣಗಳು ಬೆಸದಿತ್ತು ನೆಲಮಾಳಿಗೆಯ ಸಂಬಂಧ
ಕೋಶಬಲೆಯಲಿ ಸುಕ್ಕು,ಸುಕ್ಕಾಗಿ
ಮರಳ ಹಾಸಿಗೆಯ ಬದಿಯೇ ಡೇರೆ ಹಾಕಿ
ಶತ್ರುಗಳ ಉಬ್ಬರವಿಳಿತ ಕಂಡ ವೀಕ್ಷಕರು
ದೈತ್ಯ ಶತ್ರುಅಲೆಗಳ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸುವ ವೀರ ಯೋಧರು.
ಯುದ್ಧಯಾತ್ರೆ ಮುಂಚೂಣಿಯ ಸಂರಕ್ಷಕರು
ಪ್ರತಿ ಆಕ್ರಮಣ ಮೆಟ್ಟಿ ಬಹುಕಾಲ ನಿಂತವರು
ನಿಶ್ಯಭ್ದ ಕದನವಿರಾಮದ ನಡುವೆಯೂ
ಮಣ್ಣ ಕಾಯುವ ಜಾಗೃತ ಸಂರಕ್ಷಕರು.

ಗತಕಾಲದ ಕುಲುಮೆಯಲಿ ಕಳೆದಿತ್ತು ಬದುಕಿನ ತಿದಿ
ಬಿರು ಗಾಳಿಯನೂ ಎದುರಿಸಿ, ಸಾಗರ ಸ್ಥಬ್ಧಗೊಳಿಸಿ,
ಜೀವನರಾಗ ಹಾಡಿದ ಸುಗಮ ಸಂಗೀತಕಾರ,
ಸೂಜಿಎಲೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿತ್ತು
ಸಮಯ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕನ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಸವಾಲು
ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಈ ಸಮರ್ಥ
ಸಂಭ್ರಮಿಸಿ ಓಲಾಡುತಿತ್ತು,ಮೈಮರೆತು ಹಾಡಿತ್ತು
ಗಾಳಿ ಗುಂಯ್ಗುಡುವ ಜಾನಪದ ಹಾಡು
ಕೇಳುಗರಿಲ್ಲದ ಕಾಲದಿಂದ ಯಾರಿಗೋ
ಶೃತಿ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಇಂದಿಗೂ,
ಗಾಳಿ, ಬಿಸಿಲು, ಮಳೆ, ಕೆರಳಿಸಿದರೂ
ಧೃತಿಗೆಡದೆ ನಿಭಾಯಿಸಿ, ಮುಗಿಸಿದ ತನ್ನ ಪ್ರದರ್ಶನ

ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯುವವರೆಗೂ
ಅನಾಥಬಿದ್ದಿರುವ ಕಪ್ಪು ಹಂದರದ ವಿಕೃತ ಕಳೇಬರಗಳು
ಅದೇ ಮೆತ್ತನೆಯ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಶ್ಚಲ,
ಯಾವುದನು ಲೆಕ್ಕಸಿದೆ, ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿ
ಇಂದು ಶಾಶ್ವತ ವಿಶ್ರಾಂತ ಮುಕ್ತ ಸ್ಮಾರಕವಾಗಿ.....