somaari

The Misty hill called Maandalpatty…. Is it the pull of the peak that seduces you? Or is it the experience of the climb of a challenge? That stimulates your exploration   Is this the height I thought I conquered? Heavenly abode no sky above   Nor earth below Nor any soil green gravity can be traced Mercilessly splashing rain drops pounded like thousand maces The spectacles disappeared in the air like a whiz   The mysterious mystical mist, a blind ally The gushing wind taunts your bipedal posture Half bent for the ascent of the steep step less slope With my heart pounding, lungs gasping for the breath   Felt awkwardly baseless, drifting in a hollow state Descending like a cascade of rivulets   Flooding down the ravaged boulders   In the ravine aimless tributaries of the mist of the doom The time stood still and the world dissolved You are not there, for ever lost in the space   Search for yourself In the mighty unbeaten nature of cosmic beauty For a second I feared the fatal blow of

Tortoise.... Though a terrestrial lung breather   Takes up the omnipresent state like an amphibian Sometimes, with its adaptability takes the form of dual habitat Carries a huge burden of tetra-pod, in the lane   And out of the lake An immortal with a longest life period among the mortals, Funny indeed to hide its tapeworm like head   In an awkward neck of elastic length The crucified corpse lays facing the earth Under the huge flattened boulder shell Though a slow and sluggish slug   But a supreme exponent of patience unknown Never fond of acceleration and loves only gravitation, By the way where is your tail? As a sure winner the world over His pace is never debated A runner ever in all the case only to be chased But never allowed to speed behind any athlete   Yet honoured as a winner always in all the race,   Listed, graded and underlined in the evolution calendar Neither neglected nor glorified unwittingly   So he thinks the earth and life follow him He is life and his life right

A passing thought.... The morning of an ever cherishable memory in the magical company of a personified joy of a radiating beauty neither freezes in the thermal blanket... nor melts and drips like ice cream from the packet yet... mind accelerates like a racket exhausting and emitting the clouds of smoky mind behind, as the heart propels and leaps into oblivion   and disappears into the universe.....

ಆರ್ಕಿಯಾಪ್ಟೆರಿಕ್ಸ್.... ಇದೊಂದು ಜೀವಿಯಾಗಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದು ಮುಖ್ಯ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಅತಿಮುಖ್ಯ ಕಲ್ಪನಾತೀತ ಕಲ್ಪಗಳ ಮುಂಚಿನ ಅಂಚಲ್ಲಿ ಉರಗ,ಖಗಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಕ್ರಮಣ ರೂಪಿ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅಳಿವು, ಮಾಯವಾದ ಉಳಿವು   ರೆಕ್ಕೆಇದ್ದೂ ಹಕ್ಕಿಯಾಗದ, ಹಲ್ಲಿದ್ದು ಹಲ್ಲಿಯಾಗದ, ಶಿಲೆಯಾದ ಕಥೆ ಪವಾಡ ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ.... ಪುಷ್ಟಿಗೊಂಡಿದೆ ಇಂದು, ಅಹಲ್ಯೆಗೆ ವಿಮೋಚನೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ ಮಿದುಳಿನ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ, ಆತ್ಮದಲ್ಲಿಯೂ ಅಚ್ಚಾಗಿರುವ ಸಂರಕ್ಷಿತ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ನಿಶ್ಚಲ ಎಡಬಿಡಂಗಿ   ಓಂಕಾರದಲ್ಲಿ ರಕ್ಕಸ ನಾದ,... ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸಿ ಪಡೆದ ಆಕಾರ ಮಾನವ! ಇರುವಿಗೇ ಸಂಚಕಾರ ಹಾರಿದರೆ ಏರಲಾರ, ದ್ವಿಪಾದಿ ಆದರೂ ಕುಂಟ ಚಲನಹೀನ ಅಚಲ ಸುಸಂಕೃತ ಕುಳಿತ ಸಮಾಧಿ ಅವಸ್ಥೆ ಅತಿ ಸ್ವೇಛ್ಛೆಯಂತೆ ಈ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರ   ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ವಿಕಾಸಾವಶೇಷ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ, ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ ಮಂದಿರ, ಮಸೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚ್ ಗಳಲ್ಲಿ ದೇಹ ದಂಡಿಸಿ,ಮನಸ್ಸು ಮಡಿಗೆ ಅಡವಿಟ್ಟು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ   ಉಳಿಸಲು ಧರ್ಮ ಸಮರಸಾರಿದ್ದೇವೆ ಬೆಳೆಸಲು ನ್ಯಾಯ, ಸಮಾನತೆ ಜಪಿಸಿದ್ದೇವೆ ನೆತ್ತರ ಝರಿ ಹರಿಸಿ ಇತಿಹಾಸದ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಯುಧ್ದ ನೌಕೆಗಳನ್ನು ತೇಲಿಸಿದ್ದೇವೆ ನ್ಯಾಯ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ನೇಣುಗಂಬಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಗೇರಿ ಕಿ