-
ಬಂತು...ವರ್ಷ-2016.....

ಈ ದಿನ
ವರುಷದ ಕೊನೆಯದಿನ ಮಾತ್ರ!
ಬದುಕು ಬಹು ಧೀರ್ಘ, ಮುಗಿಯುವ ವರೆಗೂ
ಅನುಭವಿಸಿದ ನಲಿವು, ಕೊನೆ ಉಸಿರೆಳದ ನಿರ್ಧಾರಗಳು
ಬೀಗಿದ ಗೆಲವುಗಳು, ಸಹಿಸಿದ ಸೋಲುಗಳು,
ಬೀಳ್ಕೊಡುಗೆ ಸಮಾರಂಭ ಏರ್ಪಾಡು
ಬರುವ ವರುಷ,ನಾಳೆ
ಸ್ವಾಗತಕೆ ಸಂಭ್ರಮದ ತಯಾರಿ
ನಶೆ ಏರಿದಂತೆ ನಿಷೆ ನಕ್ಕು ತೊದಲುವಳು
ಈಗ, ನೆನಪು, ಸ್ವಪ್ನಗುರಿಗಳ ಸಂಕ್ರಮಣ ಪರ್ವ ಕಾಲ
ಮರೆವಿನ ಮುಸುಕಲ್ಲಿ ಹುದುಗಲಿರುವ ಭೂತ
ಕನಸುಗಳ ಆಶಾಕಿರಣ ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಭವಿಷ್ಯ
ಬಸಿರಾಗುವ ಸಂಕಲ್ಪಗಳ ಮೇಳ
ಅದೇ ನಿಯಮಗಳ ಮಾಮೂಲು ಪಂದ್ಯ
ಆರಂಭವಾದ ರಿಲೇ ಓಟದಲಿ
ತುದಿಗಾಲಿನಲಿ ಸಿದ್ದ ವಿರುವ ಸ್ಪರ್ಧಿಗಳು...
ಬ್ಯಾಟನ್ ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಲು ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ
ಅದೇ ದೂರ,ಅದೇ ಬದಲಿಸಲಾರದ ಜಾಡು
ತಡೆರಹಿತ, ಕುರುಹಿಲ್ಲದ, ಮುನ್ಸೂಚನೆ !　
ಮುಕ್ತಾಯ...ಮರುಆರಂಭ
ನಾಳೆ,ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ....
ನೀನು....
ಓಡಲೇ ಬೇಕು, ರೇಸ್ ಇನ್ನು ಮುಗಿದಿಲ್ಲ
ದಾಟಿ ಹೋಗುವ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಾಕಿ,
ನಿಲ್ಲುವಹಾಗಿಲ್ಲ, ಕಾಲ ಬಿಂದುವಿನ ನಡುವೆ
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲು ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ,
ಸ್ಥಿರವೇಗದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಓಟವಿರಲಿ.
ನೀ ನೀಡಲಿರುವ ಬ್ಯಾಟನ್ ಗಾಗಿ
ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಆ ಸ್ಪರ್ಧಿ ಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ರೇಸ್ ನ ಮುಕ್ತಾಯ,ಗುರಿಯ ಪರಿ....
ಬರುವವರೆಗೂ ಮತ್ತೊಂದು ವರುಷ
ನಿನಗೆ ಚಲನೆಯಷ್ಟೇ ಸಾಧ್ಯ.....
ಓಡು....
ಹಿಂದಾಯಿತು ವರುಷ.....
ಪ್ರದರ್ಶಿಸು ನಿನ್ನ ನಿಜ ಪೌರುಷ.....

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Reunited...at last..

-
Image
Dreamy youth....three decade past... Recently, a few days ago Rashmi my cousin had come home. She had a carry bag full of newly bought kannada books. Out of curiosity I just went through the books quite literally assorted books which also contained anthologies of Jayant kaikini published by ankita publications. without my knowledge my hands picked the books of Jayanth and like a reflex action my eyes started focusing on the poems. Rashmi personally told me that I would have the books with me till I complete the reading of the poems as she knew that I had an intimate and a sentimental attachment with jayant. But I wondered at the sensitivity of Rashmi as indeed I had tried to suppress my curiosity and urgency of going through the whole book that night itself. But yet she could see my anxiety and restlessness and offered her help. Present reality.....united at last... It is not that I am a voracious reader or a great lover of literature or poetry, but I am a moderately intere...
Read more

ಕಾಗೆ....

-
Image
ಕಾಗೆ  ನಾನು ಶಾ ಲೆ ಗೆ ಎಲ್ಲರಗಿಂತ ಮುಂಚೆ ಎಂಟು ವರೆಗೆ ತಲುಪಿದೆ. ಯಾರು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಬರುವುದು ಇಲ್ಲ. ಕಾರಣ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ರಜೆ, ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಕನಿಷ್ಠ ಇನ್ನೊಂದುಗಂಟೆಯಾದರೂ ಬೇಕು. ಮೇಷ್ಟ್ರುಗಳು ಹಾಗು ಹುಡುಗರು ಬರುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಲ್ಲ. ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿ ಮಳೆಜೋರಾಗಿ ಬಂದುದರಿಂದ ಚಾವಣಿಯಿಂದ ಇನ್ನು ನೀರು ಹನಿ ಹನಿ ಯಾಗಿ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು. ಪಕ್ಕದ ಹಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮರಿಯಪ್ಪನವರು ತಮ್ಮ ಕಾಲೇಜ್ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಕಾಮರ್ಸ್ ಟ್ಯುಶನ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ರೈನ್ ಕೊಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಕುರ್ಚಿಗೆ ನೇತುಹಾಕಿ ಕುಳಿತು, ನನ್ನ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯದ ಅಭ್ಯಾಸದಂತೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಳಿಸುವ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆಲ್ಲಾಮೆಸೇಜ್ ಕಳಿಸಿ, ಬೇರೇನೂ ಕೆಲಸ ತೋಚದೆ, ಟ್ಯೂಬ್ ಲೈಟ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ, ಹತ್ತನೆಯ ತರಗತಿಯ ಜೀವವಿಜ್ಞಾನದ ಪುಸ್ತಕ ತಿರುವಿಹಾಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ. ಯಾವುದು ಹೊಸ ವಿಷಯ ಇಲ್ಲ, ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ತಯಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಅಗತ್ಯವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏನುತೋಚದೆ ಸ್ಟಾಫ್ ರೆಜಿಸ್ಟರ್ ತೆಗೆದು ಸಹಿ ಹಾಕಿದೆ. ಹೊರಗಡೆ ಮೋಡ ಕವಿದ ವಾತಾವರಣ. ಇವೊತ್ತು ಸಹಾ ಮಳೆ ಬರಬಹುದುಎನಿಸಿತು. ಮೂರನೇ ಮಹಡಿಯಿಂದ ಮಬ್ಬಾದ ಎದುರಿಗಿನ ಆಕಾಶ ನೋಡುವುದು ಒಂದು ಅನುಭವ. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ತೆರೆದ ಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ಕಾಗೆ ಹಾರಿ ಬಂದು ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಕಿಟಕಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಒಂದು ಪಕ್ಕದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಹದರಿ ಹ...
Read more

The Crow.

-
Image
As usual in the morning, I went to the school at about 8.30. Got into my office in the third floor. There was no one as it was mid-term holidays. The door was opened by the watch man before I made my entry. By the side of my office, Mr. Mariyappa was taking classes for commerce students. Water drops were dripping from the roof in the corridor due to overnight rains. I removed my rain-coat and sitting in my chair started to see the messages from my mobile. This is my normal routine. I sent, rather forwarded the messages to my usual close friends and then signed in the register. It was cloudy outside. So I switched on the light to go through some pages in the biology book. Suddenly from my office door a crow flew in and directly sat above the window pane exactly above my seat. I was little puzzled and surprised. My first reaction was to get up from my place and I went outside. Standing outside the office in front of the door I waited for my unexpected guest's to go out on his o...
Read more